Utwór łączy klasyczne formy (sonata, rondo, fuga) z nowoczesnym językiem muzycznym i silnymi wpływami folkloru podhalańskiego. Szymanowski wykorzystuje bogatą paletę artykulacyjną – m.in. sul tasto, sul ponticello, a punta d’arco, tremola, tryle i flażolety – co nadaje muzyce barwność i ekspresję.